Η χρήση του υπέρηχου στη φυσικοθεραπεία παράγεται από ηλεκτρικό εναλλασσόμενο ρεύμα υψηλής συχνόητας με τη χρήση ενός πιεζοηλεκτρικού κρυστάλλου που περιέχεται μέσα σε ένα εφαρμοστή. Τα αποτελέσματα από τη χρήση των υπερήχων διακρίνονται σε θερμικά και σε μη θερμικά (μηχανικά).
Θερμικά αποτελέσματα:
Οι υπέρηχοι συγκριτικά με τα άλλα μέσα θερμοθεραπείας, παρουσιάζουν το πλεονέκτημα να θερμαίνουν σε υψηλό βαθμό καθοριμένες περιοχές και σε μεγάλο βάθος. Εκλεκτικά αυξάνουν τη θερμοκρασία σε κατασκευές με μεγάλη περιεκτικότητα σε κολλαγόνο όπως αρθρικούς θύλακες, στους ουλώδεις ιστούς και στο περιόστεο. Στο μυικό ιστό της μεγάλης περιεκτικότητας σε πρωτεϊνες αλλά και νερό, τα θερμικά αποτελέσματα είναι φτωχά μέχρι ικανοποιητικά. Στο νευρικό ιστό λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε πρωτεϊνες και μική σε νερό, τα θερμικά αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά. Τέλος στο λιπώδη ιστό, τα θερμικά αποτελέσματα είναι ανύπαρκτα μέχρι φτωχά λόγω του ελάχιστου δείκτη απορρόφησης υπερήχων που παρουσιάζουν.
Μη θερμικά αποτελέσματα (μηχανικά):
Τα μηχανικά αποτελέσματα των υπερήχων οφείλονται στην ταλάντωση των μορίων των ιστών που εφαρμόζονται και είναι:
ι) διαχωρισμός των ινών κολλαγόνου με αποτέλεσμα την αύξηση της διατατικότητας του συνδετικού ιστού, των συρρικνωμένων τενόντων, των συμφήσεων και του ουλώδη ιστού.
ιι) αύξηση της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης σε ιόντα διαφόρων στοιχείων
ιιι) επίδραση στην πρωτεινοσύνθεση και επιτάχυνση της επούλωσης πληγών
ιv) ελάττωση του οιδήματος από την μετακίνηση του μεσοκυτταρικού υγρού που προκαλείται λόγω της ταλάντωσης των υπερηχητικών κυμάτων.